|مؤسسه تخصصی آل یاسین|

امام جمعه شهرستان آران و بیدگل حضرت آیت الله موسوی (دامت برکاته) در مراسم رونمایی از کتاب زیارت مهتاب در مؤسسه آل یاسین (سطوح عالی حوزه) گفت: امام جواد (علیه السلام) زیارت نامه ای را برای حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بیان کرده اند. این زیارت نامه با جمله (یا ممتحنة امتحنک الله الذی خلقک) آغاز می شود.  در تاریخ شیعه  این زیارت نامه شرح و تفسیر نشده بود. خداوند این توفبق را به محقق برجسته و پژوهشگر اندیشمند حجت الاسلام شیخ مهدی خدامیان آرانی داد و اولین شرح و تفسیر  این زیارت نامه را به نام زیارت مهتاب به رشته تألیف درآورند و تا زمینه معرفت و شناخت مردم با حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بیشتر فراهم گردد.

خدا می‌داند که به‌ واسطه‌ ضعف ایمان بر سر افراد چه می‌آید. خدا کند ظهور آن حضرت با عافیت مطلقه برای اهل ایمان باشد و زود تحقق پیدا کند. مگر امکان دارد عافیت مطلقه بدون ایمان، طاعت و بندگی انجام گیرد؟! خدا به اهل ایمان توفیق دهد که از فِتَن مُضِله کناره‌گیری کنند.[1]

قرآن کتابی است که تمام نور است، و هادی به‌سوی امام علیه‌السلام. امکان ندارد حجت در میان ما نباشد و مردم بدون امام (علیه‌ السلام) باشند. اگر به آنچه در دسترس ماست (قرآن و عترت) عمل کنیم، انتظار فرج جا دارد.

انتظار ظهور و فرج امام زمان (عجل‌ الله‌ تعالی‌ له الفرج) با اذیت دوستان آن حضرت سازگار نیست. دوستان آن حضرت از هر دو طرف در این جنگ [عراق علیه ایران] چند سال است که از بین می‌روند و او می‌بیند و متأثر می‌شود، ولی به‌ حسب ظاهر دستش بسته است، نمی‌تواند کاری بکند.

آیت الله سبحانی در پاسخ به این پرسش که "گفته شود شیعیان قرآنی به نام «مصحف فاطمه (سلام الله علیها)» دارند، این مطلب تا چه اندازه صحت دارد؟" این گونه پاسخ داده است: پاسخ: واژة «صحف» در قرآن به معنای مطلق کتاب آمده است، چنان که می‌فرماید: «وَإِذا الصُّحُفُ نُشِرَتْ؛ آنگاه که نامه‌های اعمال منتشر گردد».
«إِنَّ هـذا لَفِـی الصُّحُـفِ الأُولـى * صُحُفِ إِبْراهیـمَ وَمُـوسـى؛ این، در صحیفه‌های نخستین، در کتاب ابراهیم و موسی است». و همچنین«مصحف» نیز از همین ماده اخذ شده و به معنای دفتر یا کتاب جلد شده به کار می‌رفت و در صدر اسلام حتی پس از درگذشت پیامبر، مصحف» نام قرآن نبود بلکه هر کتاب مجلّدی را مصحف می‌نامیدند.

تسبیح حضرت زهرا (علیهاالسلام) از آثار و برکات بسیارى برخوردار است؛ مداومت بر تسبیح فاطمه زهرا (علیهاالسلام)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختى است. از این رو شایسته نیست که از برکات و آثار آن غفلت نموده و در انجام آن کوتاهى و سستى نمائیم. امام صادق (علیه السلام) در این رابطه مى‏ فرماید:
«یَا أَبَا هَارُونَ إِنَّا نَأْمُرُ صِبْیَانَنَا بِتَسْبِیحِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) کَمَا نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلَاةِ فَالْزَمْهُ فَإِنَّهُ لَمْ یَلْزَمْهُ عَبْدٌ فَشَقِیَ ».
اى اباهارون! ما بچه‏ هاى خود را همانطور که به نماز امر مى‏ کنیم به تسبیح حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نیز امر مى‏ کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بنده‏اى که بر آن مداومت نموده است.¹

و نیز از این حدیث شریف استفاده مى‏ شود که شایسته است والدین محترم، تسبیح حضرت زهرا (علیهاالسلام) را مانند نماز به فرزندانشان تعلیم کنند، باشد که مشمول این حدیث گردند.

در اوایل سال هشتم هجری که امنیت نسبی در بیشتر نقاط سرزمین حجاز حاکم شده بود، حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) به فکر تبلیغ اسلام در نواحی مرزی سوریه افتاد و بر همین اساس «حارث بن عمیر ازدی» را با نامه‌ای به سوی فرمانروای شام فرستاد. «شُرحبیل بن عمرو غسانی» که از جانب قیصر روم، والی «بُلقا» بود سر راه او را گرفت و او را دست بسته تحویل قیصر روم داد. و او نیز گردن حارث بن عُمیر را زد. همزمان با این حادثه نیز گروه 15 نفره‌ای که از سوی پیامبر برای تبلیغ به سرزمین ذات الطلوع رفته بودند مورد تهاجم قرار گرفتند جز یک نفر که مجروح شد و به مدینه بازگشت، همگی آنها به شهادت رسیدند.
در آن روزگار، کشتن سفیران و فرستادگان یکی از ناهنجارترین جنایات به شمار می‌آمد، و برابر یا فراتر از اعلان جنگ به حساب می‌آمد. وقتی این گزارش به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) رسید برایشان بسیار گران آمد و لشکری را که بالغ بر سه هزار رزمنده‌ مسلمان بود به سوی آنها اعزام کرد. بنابراین فرمان جهاد از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) صادر شد و این بزرگترین سپاه اسلام بعد از جنگ احزاب بود.

در نظامی که زن موجودی زاید و دست و پاگیر به شمار می‏ رفت و داشتن دختر در خانواده ننگ بود، خدای بزرگ، پیامبری با کتاب و روشی روشن برانگیخت و به او دختری عطا کرد که به «کوثر» ملقّب گشت؛ یعنی «خیر فراوان» که در طول تاریخ، همواره الگوی زنان و بهترین جلوه جمال الهی بوده است. حضرت زینب (علیها السلام) دختر این زن و تربیت شده اوست که کمالات فاطمه (علیها السلام) و روح بلند حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در وجود تابناکش موج می‏زند؛ زنی که سکوتش یادآور شکیبایی مادر است و سخنش پژواک خطبه‏ های آتشین پدر؛ زنی که تا خاموش است، همه فاطمه (علیها السلام) است و آن‏گاه که لب می‏ گشاید، یکسر علی (علیه السلام) است. زنی که یک تنه بزرگ‏ترین پیام آور مکتب عاشورای حسینی و فریادگر آزادی و کرامت انسانی برای همه تاریخ است. حضرت زینب (علیها السلام) از شمار کسانی است که در دار دنیا، فریب زر و زیور آن را نخوردند و جز به لقای الهی نیندیشیدند. زینب (علیها السلام) با وجود ثروت فراوان، به آن بی‏ اعتنا بود و چند صباحِ عمر را چون سروی در بوستان عبادت و بندگی خرامید. او از آب حیات ولایت نوشید و به جایی رسید که مورد شگفتی و تحسین امامان معصوم (علیهم ‏السلام) قرار گرفت و از برکت انفاس قدسی آنان، با عالم غیب و ملکوت ارتباط برقرار کرد و محرم اسرار الهی گشت، تا جایی که پیشامدهای آینده را به گوش خویش از هاتف غیبی می‏ شنید؛ چنان که نقل است در یکی از منزلگاه‏ های کربلا، به امام حسین (علیه السلام) فرمود: «در شب گذشته، صدای هاتفی را شنیدم که شعری به این مضمون می‏ خواند: ای دیده! اشک حسرت ببار بر شهیدانی که مرگ ایشان را می‏راند، و به زودی به وعده‏ گاه شهادت می‏ رساند.» حضرت فرمود: «ای خواهر! آنچه مقدر شده، روی خواهد داد.» تاریخ زندگانی و مبارزات عقیله بنی هاشم، به خوبی روشن می‏ سازد که نهضت امام حسین (علیه السلام) بر ضد کفر و ارتداد، بدون وجود زینب (علیها السلام) کامل نمی‏ شد و اگر او وظایف سنگین خود را پس از شهادت برادر انجام نمی‏ داد، آن رستاخیز خونین به نتیجه مطلوبی نمی‏ رسید. جاودانگی نهضت حسینی، تنها در گرو همت عالی این بانوی بزرگ است که در واقع، حلقه پیوند آن فاجعه خونین با نسل‏ های آینده به شمار می‏ آید.

دریافت

مدت زمان: 1 دقیقه 16 ثانیه

کلیپی دیدنی از شوخی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام

با حضرت زهراء علیها سلام الله

اسلام، دین توحید و تسلیم در برابر حق تعالی است و حاکمیت غیر خداوند در جامعه، به هر شکل و شیوه ای محکوم است. از سوی دیگر، در اسلام هر گونه ستم پذیری و قبول سلطه مردود است: «وَ لَنْ یَجْعَلَ اللّه لِلْکافِرِینَ عَلَی الْمُؤمِنِینَ سَبِیلاً» (نساء141). از این آیه قرآن، قاعده نفی سبیل را به دست آورده اند؛ یعنی هر معامله و رابطه ای که موجب شود غیر مسلمان بر مسلمان تسلط یابد، باطل و حرام است. امام خمینی رحمه الله یادآور می شود: «اگر در روابط تجاری و غیرتجاری، فرض تسلط سیاسی و غیرسیاسی بیگانگان بر اسلام و سرزمین های مسلمانان باشد که موجب استعمار آنها شود، هر چند این استعمار معنوی باشد، بر تمام مسلمانان واجب است از آن دوری کنند و این روابط حرام است». قیام تنباکو و فتوای تاریخ ساز میرزای شیرازی و حمایت علما ومردم مسلمان از این حکم، بر اساس اصل نفی سلطه بیگانگان صورت گرفته است.

نهضت تحریم تنباکو، از وقایع مهم تاریخ معاصر ایران است که آثار و برکات سیاسی، اجتماعی و حتی فرهنگی بسیاری داشت. در روند شکل‌گیری و پیروزی این نهضت، منزلت روحانیت و اهمیت جایگاه مرجعیت، در مبارزه با نظام استعماری آشکار شد و پیوند مردم و مرجعیت قیامی عمیق و وسیع را موجب گردید. عظمت این نهضت، آن قدرزیاد بودکه حتی مورخان منورالفکر و روحانیت‌ستیزی مانند احمد کسروی و آخوندزاده نتوانسته‌اند در برابر آن سکوت کنند و این قیام را مقدمه نهضت مشروطیت دانسته‌اند.